ทราย

คืนนี้รู้สึกเหงาๆ และนึกถึงเรื่องที่ไม่ค่อยจะดีอะไรบางเรื่อง ทำให้เศร้าๆไป...
บางเรื่องเรากลับจำไม่ลืม ปล่อยไม่ลง วางไม่เป็น ยังคงยึดติดกับมัน กับภาพเก่าๆ เรื่องในอดีต ที่ไม่อาจจะหวนกลับมาได้อีก...
และก็แปลก ที่บางเรื่องเรากลับไม่เอามันมาเป็นสาระสำคัญอะไรของชีวิตเลยด้วยซ้ำ

ความรัก ความหลง ความสุข ความผิดหวัง ความเจ็บปวด ความทุกข์ และความโง่
จะมีคนที่โชคดีซะกี่คนที่รู้ว่ามันต่างกันยังไง?
ผมคงไม่ใช่คนเดียวที่แยกไม่ออกใช่ป่าวคับ...

และคงไม่แปลกที่คนๆนึงอาจจะรู้สึกอ่อนแอได้บ้างเป็นบางครั้ง
ผมได้แต่หวังว่าพรุ่งนี้จะมีแรงขึ้นมายืนขึ้น และสู้ต่ออีกครั้ง
เพียงแต่ผมต้องตอบคำถามให้ได้ก่อนว่า อันที่จริงแล้ว
"ผมสู้เพื่ออะไรอยู่?" ... "เพื่อใคร?"...

เพื่อนผมสอนผมไว้ว่า:
ความรักก็เหมือนทราย ...
หากเรากำแน่นไป ทรายก็จะหลุดออกมาตามรอยแยกของมือได้
แต่ถ้าเรากำหลวมเกินไป มันก็จะร่วงออกจากมืออีก
เราต้องเรียนรู้ที่จะกำมันให้พอดีๆ ไม่หลวมเกินไป ไม่แน่นเกินไป หากแต่มีช่องว่างให้มันบ้าง
เท่านี้ทรายก็จะอยู่ในมือเราตลอดไป

ขอบคุนนะเวช... ขอบคุนที่คอยให้มุมมองอะไรดีๆแบบนี้กับบอน
แด่เพื่อนผมคนนึง